De geschiedenis van “Oud huis Ferdinand Tierenteyn” gaat terug tot het einde van de 18de eeuw, begin 19de eeuw. Petrus Tierenteyn (°1788) startte in 1818 een kruidenierszaak waar hij ook mosterd verkocht. De mosterd werd toen nog gemaakt door de zaden met een mortier of met behulp van een handbediende mostaertmeulen te malen. Dit was een lastige en tijdrovende zaak zodat alleen kapitaalkrachtige lieden zich deze dure specerij konden veroorloven. De industriële revolutie met ondermeer de uitvinding van de stoommachine, zou dit werk heel wat lichter en de mosterd heel wat goedkoper maken. Petrus Tierenteyn schafte zich reeds in 1842 een stoommachine aan om z’n mosterdmolens aan te drijven. Deze belangrijke investering weerspiegelde zich in de bijnaam van het bedrijf, nl. ‘Usine à vapeur’.

De beroepsactiviteiten van Petrus werkten aanstekelijk voor z’n nakomelingen (zie ook de Tierenteyn-stamboom). Drie zonen van Petrus, namelijk Felix, Franciscus August en Ferdinand, zagen begin 19de eeuw waar Abraham de mosterd haalde en begonnen met de mosterdproductie. Ze vestigden zich in Antwerpen en Gent. Na 1 generatie verdween de Antwerpse activiteit van Felix en bleven enkel de 2 Gentse bedrijven over, waaronder dat van Ferdinand Tierenteyn.

Ferdinand kreeg de zeggenschap over de “Usine à vapeur” op de “Brugschesteenweg 34” te Gent. De straat veranderde later van naam in de Bevrijdingsdreef en nog later in het Emilius Seghersplein. Ferdinand richtte zich van bij de aanvang op het leveren aan de groothandels, dit in tegenstelling tot z’n broer Franciscus August die zich richtte op de winkelverkoop aan particulieren. Er zijn geruchten dat er een overeenkomst bestond tussen de broers waarbij Ferdinand geen particuliere verkoop in Gent mocht voeren, maar deze zijn niet gestoeld op geschreven bronnen.

Ferdinand had 2 zonen die zich lanceerden in de mosterd-business, met name Richard en Edmond. Na een korte carrière in Gent, verhuisde Richard naar Brussel. Deze activiteit stopte na 1 generatie. Ferdinands zoon Edmond en kleinzoon Ferdinand zetten de bloeiende zaak in Gent na hem verder. Kleinzoon Ferdinand overleed in 1939 zonder nakomelingen. Zijn weduwe, Zoë Ghesquière, verkocht toen de zaak aan een niet-Tierenteyn, met name aan Fredegand Meireleire. Zoë Ghesquière hertrouwde later met de oom van haar man, Felix Tierenteyn, die samen met zijn zus Zulma toenmalig eigenaar van de mosterd-winkel op de Groentenmarkt was.

De overgang tussen de families Tierenteyn en Meireleire heeft niet voor een breuk met het verleden gezorgd: de traditie van het “Oud Huis Ferdinand Tierenteyn” én de recepten van weleer werden minutieus doorgegeven en door de nieuwe eigenaars hoog in het vaandel gedragen.

In 1956 vestigde het bedrijf Ferdinand Tierenteyn zich in de toen nieuwe gebouwen in de Sparrestraat 49 te Gent. De mosterdfabrikatie werd vervolgens aangevuld met een eigen azijn-productie-eenheid. Deze activiteiten werden er verder gezet door de dochter van Fredegand Meireleire, Rolande Meireleire en vervolgens door haar zoon Guy Mortier. Hij runde samen met z’n echtgenote Christine Imschoot de zaak tot eind 2008. In de loop van 2008 werd de azijn-productie afgebouwd wegens ‘te kleinschalig’. Begin 2009 werd de zaak overgenomen door Bernard Desrumaux.

Kort na de overname werd beslist om de oude gebouwen in de Sparrestraat in Gent te verlaten, met als doel de bedrijfsinfrastructuur aan te passen aan de hedendaagse noden en het bedrijf klaar te zetten voor de volgende decennia. Het werd de 2e grote verhuisactie sinds de oprichting in 1818. Het bedrijf verhuisde z’n productie zodoende op 19 december 2011 naar de Europalaan in Deinze, op een boogscheut van de moederstad Gent waar de maatschappelijke zetel van Tierenteyn nog steeds gevestigd is.

In 2014 wordt het eerste kwaliteitscertificaat behaald, een must in de steeds strenger wordende wereld van voedingsproductie.

In 2014 is er ook voor het eerst in tientallen jaren contact tussen de 2 Tierenteyns: Ferdinand Tierenteyn steekt de hand uit naar Vve Tierenteyn-Verlent om gezamenlijk een goed doel te steunen. Hoewel er geen oorlog is tussen beiden, wordt het in de pers beschreven als de ‘Tierenteyn-vrede’. Het initiatief bleef tot heden zonder gevolg...

Met de heropname van de Ghentse Pickles in het gamma in 2016 en de overname in 2017 van Vernimmen De Lelie, producent sinds 1847 van mosterd-dressings-vinaigrettes uit Hamme, zet Tierenteyn een eerste stap in de diversificatie van de eindproducten, de toekomst tegemoet...